O kolędach. Gawęda

Jaka to jest świetna książka! I taka... kompletna. Nie dość, że rozbiera kolędy na części pierwsze, to jeszcze jest wspaniale zilustrowana pracami Marianny Oklejak oraz zaprojektowana i wydana z wielką dbałością o szczegóły. 

O kolędach. Gawęda (tekst: Emilia Kiereś, ilustracje: Marianna Oklejak, Wydawnictwo Kropka) 

Słów kilka o zawartości - 20 rozdziałów = 20 kolęd. W każdym rozdziale zapis nutowy, tekst kolędy wraz z przypisami tłumaczącymi trudniejsze zwroty oraz gawęda, przełożenie tekstu na opowieść.

Jak dużo czułości i serdeczności wobec maleńkiego dziecka jest w tej kolędzie! Już pierwsza strofka, śpiewana w rytmie rzewnego kujawiaka, polskiego tańca ludowego, zwraca naszą uwagę na to, że Jezus - nie mały, tylko "malusieńki" - płacze z zimna! Jak bardzo żałujemy maleństwa, które musi marznąć, bo Maryja nie miała Go w co ubrać.

Tak zaczyna się gawęda o kolędzie Jezus malusieńki. Trzy zdania opisujące dwie pierwsze linijki tekstu, opisujące tak, by młodsi odbiorcy w pełni zrozumieli, o czym śpiewają. Autorka we wstępie woła „Chodźcie ze mną!” i ufa, że wciąż jesteśmy - „musicie wiedzieć”, „zauważcie”, „spójrzcie”, co jakiś czas zwraca się do nas, tylko na chwilę przestając snuć opowieść. Czasem ucieka w dygresję, by coś wytłumaczyć, nakreślić tło, dopowiedzieć, podszepnąć, że możliwości interpretacji jest wiele. Sporo w tych tekstach jest konkretnych dat, informacji na temat postaci czy miejsc, ale zupełnie nie dodaje to gawędzie ciężaru.

Twórczość Marianny Oklejak podziwiam od bardzo, bardzo dawna, szczególnie doceniając wszystkie prace wycinankowo-ludowe. O kolędach. Gawęda to już w ogóle mistrzostwo. Tu nie ma nic za dużo, nie ma za mało. WSZYSTKO mi się tu podoba - czarno-białe ilustracje przy zapisie nutowym, inicjał w każdym rozdziale, mniejsze i większe ilustracje oraz ozdobniki. I ta okładka! I jej wykończenie! Piękność.