Ha! Nie jestem sama! :) Teraz widzę, że to zupełnie bez sensu żeby kot miał miskę obok nocnika. Ale gdy spojrzałam pierwszy raz zobaczyłam Tramala i Ewę i jakoś pomyślałam, że to taka wielka przyjaźń wzajemnie motywująca czy coś... ;)
U nas również zestaw kibelek i literatura fachowa, ale dzieci rodziców zafiksowanych książkowo chyba już tak mają ;))) No i gratuluję sukcesów! I Ewci i mamie! Ja już szczerze nie pamiętam co to zmiana pieluchy... :D
GRATULUJĘ! To jest najlepszy, najfajniejszy, największy przełom! I nic się nie równa z tym, że te małe pupki nie muszą być już w pampersach, że nie trzeba biegać, prosić, żeby się nie ruszała jak zapinam rzepy, że ten etap siedzenia w pieluchach, pamiętania o wzięciu jednej na zmianę się kończy... Bez pieluch stają się takie dorosłe! Zojka porzuciła je totalnie w wieku dwóch lat (chociaż z nockami mam jeszcze problem, ale to moje lenistwo i brak konsekwencji, jakoś w nocy zdecydowanie mi o nią trudniej), a w tym roku sama nauczyła się załatwiać sprawy na podwórku hehe, co też zwolniło mnie z tego obowiązku. Teraz goni Ją siostra, Bi ma rok i osiem m-cy i wiele sukcesów nocnikowych za sobą. Muszę tego tylko przypilnować...ech....
u nas odpieluchowanie nastąpiło raczej późno, bo Ewka ma dwa lata i 3 miesiące, wcześniejsze próby były średnie, ale - tu zgodzę się z Tobą - duży wpływ ma lenistwo i brak konsekwencji ;) jednak to, że wzięliśmy się porządnie za nocnik tak późno, ma swoje plusy. wydaje mi się, że nigdy nie była AŻ TAK gotowa. 3-4 dni i właściwie już... nie ma wpadek, szaleństwo. (o bosz, mam nadzieję, że nie chwalę dnia przed zachodem... ;))
hehehe zgadza się, wydawałoby się, że przewijanie pieluch uodparnia na kupę i jej atrybuty, a tu...tak w całej okazałości w nocniku ta sama kupa pokazuje swoje hmmm nowe oblicze:) znamy to znamy!
no książki to podstawa;)u nas głównie one pomagały wysiedzieć "dowody sukcesu" ;) na początku i bardzo bardzo pomogła książeczka "Nocnik nad nocnikami", wertowana aż do zdarcia;)
Ewka ją bardzo lubiła, ale chyba na nią nie miała aż takiego wpływu... najpierw nauczyła się korzystać z toalety (nakładka), a potem dodała do tego nocnik :)
nam nie idzie, no nie idzie, Lena oporna wyjątkowo; cały czas sika gdzie popadnie, a później ma radochę z chlapania...ale się nie poddaję:) Ewcia zuch, że tę umiejętność opanowała:)
:D
OdpowiedzUsuńDzielna mama :-)
UsuńŚwietny zestaw - książki, nocnik, miska! :D:D
OdpowiedzUsuńhellooł! to nie miska! to miniaturowy nocnik dla misia tudzież lali! :D
Usuńja też myślałam że to miska dla Kota...
UsuńHa! Nie jestem sama! :) Teraz widzę, że to zupełnie bez sensu żeby kot miał miskę obok nocnika. Ale gdy spojrzałam pierwszy raz zobaczyłam Tramala i Ewę i jakoś pomyślałam, że to taka wielka przyjaźń wzajemnie motywująca czy coś... ;)
Usuń"hellooł! to nie miska! to miniaturowy nocnik dla misia tudzież lali! :D" - UWIELBIAM TO!
Usuńraz się żyje, cóż, my starsze, dzieci też ;)
OdpowiedzUsuńW takim otoczeniu chętnie bym się sama ponocnikowała:D
OdpowiedzUsuńKlimat pierwszorzędny:) Gratuluję sukcesu, wiem jakie to ważne:)
OdpowiedzUsuńGratuluję...my próbujemy...ale polega to głównie na wysadzaniu dziecka kiedy mamie się przypomni:P
OdpowiedzUsuńU nas również zestaw kibelek i literatura fachowa, ale dzieci rodziców zafiksowanych książkowo chyba już tak mają ;))) No i gratuluję sukcesów! I Ewci i mamie! Ja już szczerze nie pamiętam co to zmiana pieluchy... :D
OdpowiedzUsuńGRATULUJĘ! To jest najlepszy, najfajniejszy, największy przełom! I nic się nie równa z tym, że te małe pupki nie muszą być już w pampersach, że nie trzeba biegać, prosić, żeby się nie ruszała jak zapinam rzepy, że ten etap siedzenia w pieluchach, pamiętania o wzięciu jednej na zmianę się kończy... Bez pieluch stają się takie dorosłe! Zojka porzuciła je totalnie w wieku dwóch lat (chociaż z nockami mam jeszcze problem, ale to moje lenistwo i brak konsekwencji, jakoś w nocy zdecydowanie mi o nią trudniej), a w tym roku sama nauczyła się załatwiać sprawy na podwórku hehe, co też zwolniło mnie z tego obowiązku. Teraz goni Ją siostra, Bi ma rok i osiem m-cy i wiele sukcesów nocnikowych za sobą. Muszę tego tylko przypilnować...ech....
OdpowiedzUsuńu nas odpieluchowanie nastąpiło raczej późno, bo Ewka ma dwa lata i 3 miesiące, wcześniejsze próby były średnie, ale - tu zgodzę się z Tobą - duży wpływ ma lenistwo i brak konsekwencji ;) jednak to, że wzięliśmy się porządnie za nocnik tak późno, ma swoje plusy. wydaje mi się, że nigdy nie była AŻ TAK gotowa. 3-4 dni i właściwie już... nie ma wpadek, szaleństwo. (o bosz, mam nadzieję, że nie chwalę dnia przed zachodem... ;))
Usuńhehehe zgadza się, wydawałoby się, że przewijanie pieluch uodparnia na kupę i jej atrybuty, a tu...tak w całej okazałości w nocniku ta sama kupa pokazuje swoje hmmm nowe oblicze:) znamy to znamy!
OdpowiedzUsuńIdealne miejsce na nocnik:)
OdpowiedzUsuńGratulacje! a wszystkiemu przygląda się ciekawski kot:)
OdpowiedzUsuńAle macie fajny traktor!
OdpowiedzUsuńGratulujemy odpieluchowania :)
Ewka boi się traktorów, takich co w parku trawę koszą. dostała od babuchy traktor, by się z nim przyjaźnić :)
Usuńbo przy tym się świetnie czyta ;-)
OdpowiedzUsuńgratuluję sukcesu! nie ma to jak majtusi zamiast pieluszki :D
OdpowiedzUsuńGratuluję. U nas trwało to wieeeeeeeeeeeeeeekiiiii...
OdpowiedzUsuńOtoczenie jest idealne więc jak tu nie skorzystać z nocnika:)
OdpowiedzUsuńno książki to podstawa;)u nas głównie one pomagały wysiedzieć "dowody sukcesu" ;) na początku i bardzo bardzo pomogła książeczka "Nocnik nad nocnikami", wertowana aż do zdarcia;)
OdpowiedzUsuńEwka ją bardzo lubiła, ale chyba na nią nie miała aż takiego wpływu... najpierw nauczyła się korzystać z toalety (nakładka), a potem dodała do tego nocnik :)
Usuńnam nie idzie, no nie idzie, Lena oporna wyjątkowo; cały czas sika gdzie popadnie, a później ma radochę z chlapania...ale się nie poddaję:)
OdpowiedzUsuńEwcia zuch, że tę umiejętność opanowała:)
o tak, znamy radochę z chlapania, znamy...
Usuń:) hahaha , nie ma to jak dobra lektura "przy nocniku" :)
OdpowiedzUsuńSuper! My już też skończyliśmy z pieluchami.
OdpowiedzUsuńdzięki za komentarze i gratulacje! :)
OdpowiedzUsuń